ต่างมิติ

>> พวกคุณบางคนพูดและรู้สึกว่า “ทุกๆสิ่งมันเป็นไปอย่างที่มันควรจะเป็นแล้ว ทุกๆอย่างมันเป็นระเบียบอย่างสมบูรณ์แบบดีอยู่แล้ว ” แต่ว่า..ท่านคุรุทั้งหลาย..ตรงนั้นมันยังมีข้อขัดแย้งอยู่นะ ซึ่งก็เหมือนกับหน้าไพ่ที่ไม่ว่าพวกคุณจะมองจากด้านบนหรือด้านล่างของมัน มันก็จะมีด้านที่กลับหัวอยู่เสมอนั่นแหละ พวกคุณเข้าใจหรือไม่ ? คือจากมุมมองของมิติที่สูงกว่า ทุกสิ่งทุกอย่างมันเป็นระเบียบอย่างสมบูรณ์แบบดีอยู่แล้ว แต่จากมุมมองของมนุษย์โลกที่อยู่ในทวิภาวะนี้ มันไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลย!

เพราะถ้ามันเป็นอย่างนั้นได้ มันก็ไม่ต้องมีบทเรียนอะไรแล้วสินะ มันก็ไม่ต้องมีสิ่งที่พวกคุณเรียกกันว่า “การเวียนว่ายตายเกิด” กันแล้ว มนุษย์แต่ละคน จะต้องมองไปรอบๆตัวและรู้ว่าสภาพความทุกข์ของมนุษย์ที่เป็นอยู่บนโลกใบนี้ มันช่างห่างไกลจากความสมบูรณ์แบบไร้ที่ติเสียจริงๆ …และแน่นอน…ว่ามันจะไม่เป็นไปอย่างที่มันควรจะเป็น จนกว่าพวกคุณจะทำให้มันเป็นซะก่อน!

พลังงานที่ยังไม่ได้สะสางทั้งหมดจะต้องถูกเปลี่ยนสภาพไปให้หมดซะก่อน ก่อนที่พวกคุณจะก้าวเข้าไปสู่ความสมบูรณ์แบบไร้ที่ติได้ เพราะตราบใดที่พวกมันยังไม่รับการเผชิญหน้า มันก็จะโผล่ขึ้นมาอีกครั้งหนึ่งครั้งแล้วครั้งเล่า ครั้งแล้วครั้งเล่า จนกว่าพวกคุณจะยินยอมที่จะเผชิญหน้ากับมันและทำให้มันสูญสลายหายไป!

พวกเรากล่าวถึงเรื่องนี้อย่างไม่มีการตัดสินชี้ถูกผิดใดๆ พวกเราแค่ชี้ทางให้พวกคุณ เพื่อช่วยเหลือพวกคุณเท่านั้น เพราะสักวันหนึ่ง ทุกปัญหาก็จะต้องได้รับการเผชิญหน้าอยู่แล้ว ยิ่งพวกคุณก้าวหน้าขึ้นไปมากเท่าไร พวกคุณก็จะยิ่งเก็บกวาดเศษเล็กเศษน้อยชิ้นสุดท้ายที่ยังหลงเหลืออยู่ของปัญหาที่ยังไม่ได้ถูกสะสางได้ยากมากขึ้นเท่านั้นด้วย เพราะพวกมันมักจะถูกซ่อนเร้นไว้อย่างมิดชิดเสมอๆ ซึ่งพลังงานที่ยังไม่ได้รับการสะสางหรือปัญหาสุดท้ายเหล่านี้ก็จะกลายเป็นสิ่งที่มีขั้ว และถูกขับไล่ออกไปจากขอบเขตความนึกคิดของพวกคุณ แล้วมันก็จะถูกลืมและตกค้างอยู่ต่อไปอีกหลายภพชาติ

ดวงใจอันเป็นที่รักทั้งหลาย…. จงใช้เวลาเพื่อทบทวนตนเองในแบบหลากมิติ อันเป็นคุณลักษณะแห่ง Mer-Ka-Na เถิด (Mer-Ka-Na เป็นอะไรที่เกี่ยวกับจิต หรือจิตใต้สำนึกครับ – ผู้แปล) และโปรดมุ่งมั่นค้นหาว่ายังมีสิ่งใดเหลืออยู่ ให้ต้องชำระสะสางอีกหรือไม่เถิด

ตอนที่ 13 : ฟิสิกส์แห่งความเป็นขั้ว – กฎแห่งการดึงดูดสิ่งที่ตรงกันข้าม

>>ท่านคุรุทั้งหลาย …
::- ยิ่งพวกคุณเข้าไปใกล้แสงสว่างมากขึ้นเท่าใดพวกคุณก็จะยิ่งดึงดูดความมืดให้เข้ามาหาได้มากขึ้นเท่านั้นด้วย” แสงสว่างย่อมดึงดูดแมลงให้เข้ามาหาเสมอ! และ
::- ยิ่งพวกคุณก้าวหน้ามากขึ้นเท่าไร พวกคุณก็จะยิ่งดึงดูดเสียงวิพากษ์วิจารณ์ให้เข้ามาหาได้มากขึ้นเท่านั้นด้วย และมันก็ยิ่งจะต้องใช้สติปัญญาเพื่อแก้ไขปัญหามากขึ้นตามไปด้วย

และด้วยเหตุนี้ คุณลักษณะความเป็นขั้วของ “กฎแห่งการดึงดูดสิ่งที่ตรงกันข้าม” (Law of Opposite Attraction) จึงเข้ามามีบทบาทด้วย แต่ถ้าพวกคุณอยู่ในสภาวะของการอุเบกขาได้สิ่งที่เกิดขึ้นก็จะเป็นแค่คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าเท่านั้น เพราะว่า “พลังงานบวกล้วนๆ จะมีแรงดึงดูดด้านแม่เหล็กต่อพลังงานลบมากที่สุด”

ดังนั้น ยิ่งแสงสว่างของพวกคุณเจิดจ้ามากขึ้นเท่าไหร่แรงดึงดูดสิ่งที่มีขั้วตรงกันข้ามกัน ก็จะยิ่งมีมากขึ้นเท่านั้นด้วย แต่พวกคุณก็สามารถที่จะจัดการกับมันได้ เพียงแต่พวกคุณจะต้องมีแสงสว่าง มีความอ่อนน้อมถ่อมตน มีความเข้มแข็ง และมีการฝึกฝนปฏิบัติเพื่อเบี่ยงเบนมันออกไปเท่านั้น ดังนั้น การจัดการกับคำสบประมาท, กับพลังงานอันรุนแรงของความริษยา,กับความเกลียดชังและความโกรธ ก็คือปริศนาชิ้นสำคัญสู่การบรรลุความเป็นผู้รู้ผู้ตื่นที่สมบูรณ์แบบไร้ที่ติ

พวกคุณจะมีวิธีจัดการกับสิ่งนี้ได้อย่างไร ? … ก็เพียงแค่อย่าไปถือสาหาความ (Don’t take anything personally)’ ซึ่งบางทีการพูดมันก็ง่ายกว่าการทำ แต่มันก็เป็นเรื่องจริงทีเดียว

ในคัมภีร์ไบเบิ้ลของพวกคุณ ก็มีกล่าวถึงเรื่องของการหันแก้มอีกข้างหนึ่งให้ตบเอาไว้ด้วย …
(“ผู้ใดตบแก้มท่านข้างหนึ่ง จงหันแก้มอีกข้างหนึ่งให้เขาตบด้วย” (ลก 6:29) – ผู้แปล)

แล้วมันหมายความว่าอย่างไร? มันไม่ได้หมายถึง การที่พวกคุณสามารถยกโทษให้กับคนที่เหยียบเท้าของพวกคุณได้หรอกนะ เพราะจริงๆแล้ว มันหมายความว่า “จงยืนหยัดอยู่ในสัจธรรมของตัวคุณเอง” แล้วมันก็หมายถึงว่า พวกคุณจะต้องไม่ไปเหยียบเท้าใครเข้าให้ด้วยนะ ไม่ว่าจะด้วยเจตนาหรือไม่ก็ตาม นี่พวกคุณเข้าใจไหม ?

>> การยืนหยัดอยู่ในความถูกต้องของตัวเองคือ การแสดงออกอย่างสันติ มันคือการแสดงออกถึงความมีเมตตากรุณาต่อการรุกราน ที่จะช่วยรักษาคุณงามความดี และความสง่างามของทั้งสองฝ่ายเอาไว้ และมันก็จะส่งพลังงานที่รุกรานเข้ามากลับคืนไปยังต้นตอของมันได้โดยปราศจากความอาฆาตพยาบาท จะมีแต่ความรัก

และในท่ามกลางความขัดแย้ง พวกคุณแต่ละคนก็ยังมีโอกาสที่จะยืนอยู่ใน “ความสมบูรณ์แบบอย่างไร้ที่ติ” ได้เสมอ …เพราะ -:- พวกคุณสามารถจัดการกับปัญหาข้อขัดแย้งนั้นได้ โดยไม่ต้องเข้าไปร่วมเป็นส่วนหนึ่งของมัน พวกคุณเข้าใจไหม ? และ -:- พวกคุณสามารถรับมือกับมัน และ เผชิญหน้ากับมันได้โดยไม่ต้องเข้าไปมีอารมณ์ร่วมกับมันได้ “ ด้วยการทำตัวเป็นผู้สังเกตการณ์ “ ก็พอ

ถึงมันไม่ใช่เรื่องง่าย แต่มันก็เป็นวิถีแห่งคุรุ เพราะการที่พวกคุณ ‘ไม่ไปถือสาหาความ (Don’t take anything personally)’ นั้น ก็เท่ากับว่าพวกคุณวางเฉยต่อการตอบสนองกับอารมณ์เหล่านั้นแล้ว
พวกคุณแต่ละคนมีโอกาสที่จะอยู่ใน ความสมบูรณ์แบบอย่างไร้ที่ติ ได้ทุกๆวัน เพราะว่าในสถานการณ์ใดก็ตาม ที่พวกคุณสามารถตระหนักรู้ถึงความล้มเหลวของตัวเอง, หรือความขัดแย้งของตัวเอง และกับความถูกต้องเหมาะสมได้ นั่นแหละ!! คือวันที่พวกคุณอยู่ในความสมบูรณ์แบบไร้ที่ติและแน่นอนว่ามันก็เป็นการเดินทางอย่างหนึ่ง เพราะมันก็เหมือนกับการที่พวกคุณ ยืนหยัดอยู่บนความเป็นจริงของตัวเองและพยายามที่จะยอมรับในความเป็นจริงของผู้อื่นด้วยเช่นกัน เพราะพวกคุณก็กำลังอยู่ในความถูกต้องเหมาะสมแล้วด้วยเช่นกัน

การที่จะบรรลุและเข้าถึงสภาวะจิตใจแห่งพระเจ้าได้ ก็ด้วยการผ่านคลื่นความสั่นสะเทือนของ Mer-Ka-Na คริสตัลไลน์ที่อยู่ภายในคลื่นความคิดแบบคริสตัลเท่านั้น เพราะกระแสความคิดแบบคริสตัลไลน์ จะอยู่เหนืออารมณ์ อยู่เหนือความรู้สึกหยุมหยิม มันจะสำเร็จลงได้ด้วยการวางอุเบกขา และมันคือ ทะเลสาบคริสตัลแห่งซัมบาลา (crystalline lake of Shamballa) มันคือนิพพานที่แท้จริง ที่เรียบเนียนราวกับกระจกที่ปราศจากคลื่นใดๆมาบิดเบือนภาพสะท้อนของมัน

ตอนที่ 15 :

สวัสดีท่านคุรุและ ที่รักทั้งหลาย ….มันมีวิทยาศาสตร์อยู่เบื้องหลัง “กฎแห่งการดึงดูด” (Law of Attraction) และวิทยาศาสตร์นั้นก็คือ “กฎแห่งความเชื่อ” (Law of Belief) และกฎแห่งความเชื่อ คือ กฎที่คอยจัดการกับสิ่งที่พวกคุณสร้างขึ้นมาในชีวิตของพวกคุณ ซึ่งภายในกฎแห่งความเชื่อนี้ ประกอบไปด้วยภาคผนวกของ “โจทย์” ต่างๆ ที่พวกคุณได้วางแผนไว้และทำข้อตกลงไว้กับตัวเอง เพื่อการเติบโตทางด้านจิตวิญญาณของพวกคุณเอง

แน่นอนว่า บทเรียนทั้งหลายที่พวกคุณเองเป็นผู้จัดเตรียมไว้นี้จะสามารถบรรลุวัตถุประสงค์ได้ก็ด้วยการเผชิญหน้ากับมัน ด้วยการมุมานะฝึกฝนและปฏิบัติเท่านั้น เพราะฉะนั้น มันจึงมีความสำคัญยิ่งที่พวกคุณจะต้องระลึกไว้อยู่เสมอว่า “ ชีวิตของพวกคุณไม่เคยเป็นไปตามยถากรรมเลย “ พวกคุณไม่เคยถูกปล่อยให้ต้องเผชิญกับโชคชะตาที่ไม่สามารถอธิบายได้อย่างสิ้นหวัง เหมือนเรือที่หลงทางอยู่กลางทะเลเลย

ท่านคุรุทั้งหลาย ไม่มีสาเหตุใดเลย ที่จะสามารถควบคุมพวกคุณได้ ไม่ว่าจะเป็นเหตุการณ์ทางจิตใจ หรือเหตุการณ์ทางกายก็ตาม เพราะ เมื่อใดที่มนุษย์อย่างพวกคุณมีความเข้าใจอย่างถ่องแท้ถึงศักยภาพอันมหาศาลของสมองของตัวเอง ที่เก็บบันทึกความเชื่ออันหลากหลายที่สรุปรวบยอดมาจากประสบการณ์ของตัวเองแล้ว พวกคุณก็จะเข้าใจว่าพวกคุณมีทางเลือกอยู่มากมายก่ายกองนับอนันต์

แต่สำหรับพวกคุณหลายคน ที่ยึดติดอยู่แต่กับความเชื่อเก่าๆ และความเชื่อที่มีข้อจำกัดเหล่านั้น พวกคุณก็จะจมปลักอยู่แต่ในวัฏจักรของการสนองตอบในแบบที่ได้ถูกกำหนดไว้ล่วงหน้าแล้วก็วนไปวนมาอยู่อย่างนั้น… ซึ่งการตอบสนองที่ว่านี้ก็รวมถึงการมีแนวโน้มที่จะปิดกั้นวิธีการแก้ปัญหาวิธีใหม่ๆด้วย ตลอดจนถึงการปฏิเสธความคิดที่ดีกว่าด้วย

ในกรณีนี้ หมายความว่า หากพวกคุณไม่ยอมเรียนรู้จากความผิดพลาดในอดีตของตัวเองพวกคุณก็จะเป็นผู้ที่กำหนดโชคชะตาที่ซ้ำๆซากๆเช่นนั้นให้กับตัวเองอีก และแน่นอนว่า พวกคุณก็จะต้องวนเวียนอยู่ในวงจรที่ซ้ำๆซากๆนั้นต่อไปจนกว่าพวกคุณจะเรียนรู้ให้ได้ซะก่อนว่าวิธีการทำงานของกระบวนการที่จะเข้าให้ถึง “จิตใจอันศักดิ์สิทธิ์/จิตใจแห่งพระเจ้า”(Divine Mind) นั้นเป็นอย่างไร นั่นแหละ…จึงจะเป็นความเป็นจริงสำหรับมนุษย์ทุกผู้ทุกนาม

ตอนที่ 16 : พวกคุณจะต้องกล้าท้าทายตนเองเพื่อปลดปล่อยตัวเองให้เป็นอิสระ
(You must challenge yourself to break free)

>> กฎ 3 ข้อ (Three Laws) ซึ่งภายใต้กฎแห่งการดึงดูดนี้ มันมีกระบวนการย่อยๆที่แตกต่างกันอยู่ 3 กระบวนการ ซึ่งทั้ง 3 กระบวนการนี้ ก็จะมีเงื่อนไขแห่งการบรรลุผลที่แตกต่างกันอยู้่อย่างชัดเจน ซึ่งพวกเราจะขอให้คำจำกัดความ ของคุณลักษณะหลักๆของแต่ละกฎไว้ดังนี้ :

:::- กฎของการดึงดูด (The Law of Attraction ) : ความคิดทั้งหลายมีคลื่นความถี่ของตัวมันเอง และจะดึงดูดคลื่นความถี่ที่เหมือนกันเข้ามาหามัน

:::- กฎแห่งความเชื่อ (The Law ofBelief) : การรู้แบบไม่มีข้อสงสัยเลย พวกคุณจะสามารถเนรมิตได้ก็เฉพาะสิ่งที่พวกคุณเชื่อว่ามันเป็นไปได้เท่านั้น :::- กฎแห่งการสร้างสรรค์อย่างมีสติสัมปชัญญะ (The Law of Conscious Creation) : ความสามารถในการเนรมิตสิ่งที่ปรารถนา &เหตุการณ์ต่างๆออกมาด้วยความตั้งใจ และอย่างมีสติสัมปชัญญะผ่านทางจิตที่เป็นหลากมิติในสนามพลังงาน Mer-Ka-Na. (ปล. Mar-Ka-Na คือระบบกายแห่งแสงสว่างของเรา – ผู้แปล) โจทย์ที่อยู่ในพันธะสัญญาทางจิตวิญญาณ (Soul Contract Set-Ups)

ดังนั้น พวกเราจึงขอย้ำให้ชัดๆลงไปอีกครั้งว่า ความเชื่อทั้งหลายของพวกคุณเองนั่นแหละ ที่ถูกฉายออกมาแล้วไปสร้างโลกแห่งความเป็นจริงส่วนตัวและส่วนรวมของพวกคุณเองขึ้นมา อย่างที่พวกเราได้สนทนากันไปแล้ว

ซึ่งในหัวข้อของข้อความก่อนหน้านี้ มันมีบทละครที่ถูกวางแผนเอาไว้แล้ว โดยตัวตนที่สูงส่งกว่าของพวกคุณเอง ตัวตนด้านที่เป็นจิตอันศักดิ์สิทธิ์/จิตแห่งพระเจ้าในตัวพวกคุณเอง ซึ่งบทละครเหล่านี้อาจเรียกได้ว่า คือ “โจทย์” หรือ ข้อตกลงทางจิตวิญญาณที่พวกคุณ ตัวคุณเอง ได้เลือกเอาไว้ เพื่อใช้เป็นบทเรียนสำหรับการเจริญเติบโตด้านจิตวิญญาณของพวกคุณเอง เพื่อช่วยให้พวกคุณมีสติปัญญาเพิ่มพูนมากยิ่งขึ้น

พร้อมกันนี้พวกเรายังมีสิ่งที่อยากจะเตือนความจำของพวกคุณอยู่อีก พวกเราอยากจะบอกพวกคุณอีกด้วยว่า สิ่งที่พวกคุณเรียกกันว่า “กรรม” นั้นในความหมายที่สูงส่งกว่าแล้ว มันไม่ใช่ “หนี้” ที่ใครคนหนึ่ง จะต้องไปชดใช้ให้กับใครอีกคนหนึ่งเลย แต่มันคือการเป็นหนี้ตัวเอง ที่จะต้องชดใช้ให้กับตัวเอง เพื่อเป็นการทำให้ความศักดิ์สิทธิ์/พระเจ้าในตัวเองเกิดความสมดุลขึ้น

พวกเราขอยืนกรานอีกด้วยว่า ถ้าจุดประสงค์หรือเป้าหมายในโลกแห่ง 3 มิตินี้ของพวกคุณมีความขัดแย้งกับจุดประสงค์หรือเป้าหมายของตัวตนที่สูงส่งกว่าของพวกคุณเองละก็ ส่วนใหญ่แล้วมันก็จะไม่สามารถถูกเนรมิตให้เป็นจริงขึ้นมาได้ เว้นเสียแต่ว่ามันจะถูกเลือกมา เพื่อเป็นบทเรียนสำหรับพัฒนาการทางด้านจิตวิญญาณของพวกคุณเองเท่านั้น

ยกตัวอย่างเช่น ถ้าใครคนหนึ่งปรารถนาความมั่งคั่ง แต่ความมั่งคั่งนั้นจะถูกนำไปใช้ในทางที่ผิดๆ หรือจะไปยับยั้งกระบวนการเจริญเติบโตทางด้านจิตวิญญาณ ตัวตนที่สูงส่งกว่าของคนๆนั้น ก็อาจจะปฏิเสธไม่ให้ความปรารถนานั้นถูกเนรมิตออกมาได้ ซึ่งในบางกรณี มนุษย์ผู้ที่มีทุกสิ่งทุกอย่างเท่าที่จำเป็นต้องมีในโลกแห่งวัตถุธาตุ ในมิติที่ 3 นี้แล้ว มักจะไม่ค่อยมีแรงกระตุ้นให้แสวงหาความก้าวหน้ามากนัก

ที่รักทั้งหลาย เมื่อใดที่พวกคุณพบว่าตัวเองกำลังตกอยู่ในข้อจำกัดของประสบการณ์ใดก็ตามที่ทำให้เกิดความไม่สะดวกสบายขึ้นหรือเป็นสิ่งที่พวกคุณไม่ชื่นชอบ พวกคุณก็ควรเข้าใจไว้ด้วยว่า พวกคุณเองนั่นแหละ ที่เป็นคนสร้างสิ่งที่ดูคล้ายกับว่าเป็นปัญหานั้นๆขึ้นมา

เพราะฉะนั้นแล้ว… สิ่งที่อยู่ภายใต้ข้อเท็จจริงอันนี้ และภายใต้ระบบทวิภาวะนี้ มันจะต้องมีอยู่ในสถานการณ์ต่างๆร่วมกับกาลเวลาในแบบที่เป็นเส้นตรง เพื่อให้พวกคุณต้องเผชิญหน้าอยู่อย่างแน่นอน

ตอน 17

>> ดังนั้น ไม่ว่าคนๆนั้นจะยอมรับหรือไม่ก็ตาม แต่ทุกๆสถานการณ์ และทุกๆการกระทำที่เป็นผลลัพธ์ที่มาจากมัน ไม่ว่ามันจะถูกตัดสินว่าดีหรือเลวร้ายขนาดไหนก็ตาม สิ่งเหล่านั้นก็คือสิ่งที่คนๆนั้นสร้างขึ้นมาด้วยตัวของเขาเองอย่างแท้จริง

ตัวอย่างเช่น ถ้าในสถานการณ์รุนแรงอย่างหนึ่ง ที่มีการกระทำผิดเกิดขึ้นจริงและผู้กระทำผิดคนนั้น ก็ถูกตัดสินให้จำคุกตามสมควรแก่ความผิดแล้ว การกระทำเหล่านั้นก็จะต้องได้รับการเผชิญหน้าและถูกมีประสบการณ์ในสถานการณ์ที่เป็นรูปแบบที่เป็นทวิภาวะ…

ซึ่งส่วนใหญ่แล้ว ผู้ต้องหาที่ถูกตัดสินนี้ จะไม่สามารถหลบเลี่ยงมันไปได้ง่ายๆเลย เพราะพวกเขาจะต้องเผชิญหน้ากับความเป็นทวิภาวะ ที่พวกเขาได้สร้างมันขึ้นมา

ในเส้นเวลาแบบเป็นเส้นตรงนี้ มันมี “กฎแห่งเหตุและผล”(Law of Cause and Effect) อยู่ในโลก 3 มิตินี้ ที่จะต้องเล่นกันให้จบเกมส์ ในเรื่องของความรับผิดชอบ ไม่ใช่จะมีเฉพาะต่อการกระทำของตัวเองเท่านั้น แต่ต้องมีความรับผิดชอบต่อความเชื่อของพวกคุณเองด้วย เพราะนั่นเป็นกุญแจสำคัญอย่างหนึ่งสำหรับกระบวนการเจริญเติบโตทางจิตวิญญาณของพวกคุณเอง ในการมาเรียนรู้บทเรียนบนโลกใบนี้

ซึ่งถึงแม้ว่าคุณจะยอมรับในความเป็นเจ้าของ ด้วยการรับผิดชอบต่อการกระทำ และความเชื่อว่ามันเป็นสิ่งที่จำเป็นที่สุดก็ตาม แต่การที่จะเปลี่ยนสภาวะแวดล้อมของพวกคุณเองได้นั้น ก็ต่อเมื่อ คุณต้องเผชิญหน้ากับพวกมัน

มนุษย์ที่รักทั้งหลาย พวกคุณจะต้องเข้าใจว่า เมื่อไหร่ก็ตามที่พวกคุณพยายามหลีกเลี่ยงความรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกคุณเอง ซึ่งโดยทั่วไปแล้ว พวกคุณก็มักจะทำแบบนั้น โดยการพยายามโยนความรับผิดชอบอันนั้น หรือความผิดอันนั้น ให้กับผู้อื่น หรือกลุ่มอื่น หรือ สาเหตุอื่นไป

แต่ทว่า ในกระบวนการปัดความรับผิดชอบในความผิดออกไปนั้น ก็เท่ากับว่าพวกคุณได้โยนพลังอำนาจของตัวคุณเองทิ้งไปโดยไม่รู้ตัว และเท่ากับว่าพวกคุณได้ละเลยต่อสิทธิ์ในการเป็นเจ้าของความผิดอันนั้นไป ซึ่งก็จะทำให้สิทธิ์นั้น ย้อนกลับมา ‘สร้างตัวมันขึ้นมาใหม่อีกครั้ง’ได้

เช่นเดียวกับที่พวกเราได้เคยอธิบายเอาไว้แล้ว ในตอนที่ 2 ของบทสนทนาในเรื่องนี้ว่า สิ่งที่ทำให้พวกคุณส่วนใหญ่มีความยากลำบาก ในการที่จะยินยอมกับการรับผิดชอบต่อพฤติกรรมของตัวเอง นั้น ก็คือ ความต้องการที่จะหลบเลี่ยงความเจ็บปวดและความรู้สึกผิดที่เป็นผลสืบเนื่องมาจากการกระทำต่างๆเหล่านั้น มันจึงทำให้พวกคุณไม่ชอบที่จะยอมรับความผิดพลาดของตัวเองในสถานการณ์ที่ไม่ค่อยชัดเจน หรือในหลายๆสถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับการความขาดแคลน และในด้านสัมพันธภาพที่ไม่ดีทั้งหลาย

ดังนั้น….​​มันไม่ใช่เพียงแค่ “ เปลี่ยนวิธีการคิด “ อย่างมีสติสัมปชัญญะของพวกคุณเองเท่านั้น แต่พวกคุณจะต้อง “เปลี่ยนความเชื่อ “ เกี่ยวกับสิ่งที่พวกคุณคาดหวังทั้งหลายเหล่านั้นออกไปเสียก่อนอีกด้วย….จากนั้น จึงกระทำไปตามความเชื่อนั้นๆ

>> พวกคุณสร้างโลกแห่งความเป็นจริงของตนเองขึ้นมาจากความเชื่อที่พวกคุณเลือกที่จะเชื่อเกี่ยวกับตัวคุณเองและโลกที่อยู่รายล้อมรอบตัวพวกคุณ ซึ่งในบางขณะ หากพวกคุณไม่เลือกความเชื่อของตัวเองอย่างรอบคอบ และอย่างมีสติแล้ว พวกคุณก็จะถูกโปรแกรมโดยไม่รู้ตัว พวกคุณจะซึมซับเอาความเชื่อเหล่านั้นเข้าไป ไม่ว่าจะมาจากวัฒนธรรม จากโรงเรียน และสิ่งที่อยู่รอบๆตัวพวกคุณในมิติที่ 3 แห่งนี้ อย่างไม่มีเหตุผล

ดังนั้น …ไหนๆพวกคุณก็จะต้องรับผิดชอบและมีคำตอบให้กับทุกๆการกระทำของตัวเองอยู่แล้วใช่ไหม ? แล้วทำไมพวกคุณจึงไม่สมควรที่จะมีคำถามให้กับทุกๆความเชื่อของตัวเองหละ ?

เพราะ ไม่ว่าพวกคุณจะกำหนดคำนิยามของตัวคุณเองและของโลกที่อยู่รอบๆตัวพวกคุณ ให้มันเป็นอย่างไรก็ตาม มันก็จะไปสร้างความเชื่อของพวกคุณให้เป็นไปตามนั้นด้วย และ ความเชื่อเหล่านั้นนั่นแหละ ที่จะสร้างโลกแห่งความเป็นจริงของพวกคุณเองขึ้นมา

แต่หากเมื่อใดที่พวกคุณเข้าใจได้อย่างถ่องแท้แล้วว่า ความเชื่อของพวกคุณเองคือผู้ที่สร้างโลกแห่งความเป็นจริงของพวกคุณเองขึ้นมา …. เมื่อนั้นและก็แค่เมื่อนั้นเท่านั้น…พวกคุณก็จะไม่ตกเป็นเหยื่อของเหตุการณ์ต่างๆที่พวกคุณจะต้องพบเจออีกต่อไป ​

ซึ่งมันจะสัมฤทธิ์ผลได้นั้น ก็ต่อเมื่อพวกคุณได้เรียนรู้กลไกและวิธีการทำงานต่างๆของมัน และโปรแกรมของความเชื่ออันนั้น ให้ไปลบล้างและไปแทนที่ความเชื่อเดิมๆที่ผิดๆทั้งหลายได้อย่างสมบูรณ์แบบแล้วเท่านั้น

และวงจรหรือกระบวนการที่จะเรียกได้ว่าครบถ้วนและสมบูรณ์แบบตามกฎทั้ง 3 ข้อนั้น ขึ้นอยู่กับการทำงานทั้ง 3 ขั้นตอน อันได้แก่ ….
:- การยอมรับเป็นเจ้าของ (own),
:- การเปลี่ยนแปลง(change),
:- การลงมือกระทำ (action)
อีกทั้งความรู้สึกนึกคิดจะต้องสอดคล้องไปกับความเชื่อและการกระทำด้วย !ดังนั้น พวกเราจึงขออุทิศเวลาส่วนที่เหลือในการบรรยายนี้ ให้กับเรื่องของ “การสร้างสรรค์อย่างมีสติสัมปชัญญะ”(conscious creation) และ ……
จงจำเอาไว้ว่า พวกคุณมีระดับพัฒนาการมากพอที่จะสร้างสรรค์อย่างมีสติสัมปชัญญะได้แล้ว

ตอนที่ 19 : ชีวิตของพวกคุณไม่ได้เป็นไปตามยถากรรม และ
ลองเปลี่ยนความเชื่อในปัจจุบันของพวกคุณดูสิ แล้วชีวิตของพวกคุณจะเปลี่ยนไป>>ชีวิตของพวกคุณไม่ได้เป็นไปตามยถากรรม แต่ที่น่าสนใจคือ พวกคุณกลับเข้าใจผิด ว่ามันเป็นเช่นนั้น นั่นเป็นเพราะความเชื่อใช่ไหม ? ขอให้คุณลองใช้เวลาไตร่ตรองดู และนี่ล่ะคือ กฎแห่งความเชื่อห หากพวกคุณเชื่อว่าสถานการณ์ต่างๆทำให้พวกคุณต้องติดกับดักแล้วละก็ มันก็จะเป็นเช่นนั้นจริงๆ และมันก็จะเป็นเช่นนั้นไปเรื่อยๆจนกว่าพวกคุณจะเปลี่ยนความเชื่อหลักอันนั้นของพวกคุณได้เสียก่อน

:- พวกคุณคือผู้สร้างที่กำลังเรียนรู้วิธีที่จะเป็นผู้ร่วมสร้างอยู่
:- พวกคุณมาอยู่ที่นี่เพื่อที่จะเรียนรู้ว่า พวกคุณสามารถที่จะสร้างสรรค์สิ่งต่างๆขึ้นมาได้ และ
:- พวกคุณก็กำลังสร้างอยู่แล้วด้วย เพราะหนึ่งในเหตุผลสำคัญของการมาอยู่ในโลกแห่งความเป็นทวิภาวะแห่งนี้ของพวกคุณ ก็เพื่อมาเรียนรู้วิธีที่จะสร้างสรรค์อย่างมีความรับผิดชอบ และอย่างมีสติสัมปชัญญะ ซึ่งผู้เชียวชาญคนสำคัญที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้อยู่ ก็มักจะเป็น “ด็อกเตอร์เหตุและผล”(Dr.Cause & Effect) และด็อคเตอร์คนนี้แหละ ที่มักจะมาเยี่ยมไข้ที่บ้านเสมอๆ !

พวกคุณหว่านพืชอะไรไป ก็จะได้เก็บเกี่ยวผลผลิตอันนั้นมา และถึงแม้ว่าผลผลิตที่เก็บเกี่ยวมานั้นจะเป็นความไม่สะดวกสบาย และไม่เป็นผลดีเลยก็ตาม แต่มันก็คือวิธีการที่จะทำให้พวกคุณได้พิจารณาว่า อะไรที่ทำให้พวกคุณต้องได้รับผลแบบนั้น

ดังนั้น เพื่อยุติสถานการณ์ต่างๆที่มีสาเหตุมาจากภาวะแห่งจิตของเราเอง มันจึงจำเป็นต้องอาศัยการฝึกฝนและปฏิบัติ เพื่อให้มีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น ซึ่งกุญแจสำคัญก็คือ ความเชื่อ ของพวกคุณเองอีกนั่นแหละ

แต่มันจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงหรือแตกต่างไปซักเท่าไหร่เลย หากพวกคุณยังเชื่ออยู่ว่าชีวิตในปัจจุบันนี้ของพวกคุณเป็นผลสืบเนื่องมาจากเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับพวกคุณแล้วตั้งแต่ในวัยเด็ก หรือเป็นผลสืบเนื่องมาจากอดีตชาติของพวกคุณเอง ซึ่งพวกคุณรู้สึกว่าทั้งวัยเด็กและอดีตชาตินั้นมันอยู่นอกเหนือการควบคุมของพวกคุณ

เหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นในชีวิตของพวกคุณ และ ประสบการณ์ต่างๆของพวกคุณ ล้วนเป็นผลสืบเนื่องมาจากความเชื่อในปัจจุบันของพวกคุณเองทั้งสิ้น ลองเปลี่ยนความเชื่อในปัจจุบันของพวกคุณดูสิ แล้วชีวิตของพวกคุณจะเปลี่ยนไป และไม่เพียงแต่ชีวิตในปัจจุบันของพวกคุณเท่านั้นนะ แต่จะรวมถึงอดีต และอนาคตของพวกคุณอีกด้วยที่จะเปลี่ยนไปด้วยเช่นเดียวกัน ซึ่งนั่นก็คือ พลังอำนาจในการสร้างสรรค์ของความเชื่อ

ท่านคุรุทั้งหลาย ไม่ว่าพวกคุณจะมีระดับแสงสว่างอยู่ในสัดส่วนมากน้อยเพียงใดก็ตาม และไม่ว่าพวกคุณจะกำลังสร้างสรรค์ด้วยความไม่รู้ตัวอยู่ หรือกำลังเนรมิตอย่างมีสติสัมปชัญญะอยู่ก็ตาม พวกคุณก็ไม่อาจหลีกหนีจากความเชื่อของพวกคุณเองไปได้ เพราะว่ามันคือตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับการสร้างสรรค์ประสบการณ์ของพวกคุณ

>> ท่านคุรุทั้งหลาย เหตุผลที่หนังสือและเทคนิคการสอนเชิงการตลาดส่วนใหญ่ที่เกี่ยวกับวิธีการเนรมิตสิ่งต่างๆให้กลายมาเป็นความจริงนั้น มันใช้ไม่ค่อยได้ผลสักเท่าไหร่นั้น เป็นเพราะว่าพวกเขาขาดความเข้าใจในเรื่องของจิตใจในระดับลึก ที่มีผลต่อสมองในโลก 3 มิตินี้ และส่วนใหญ่แล้ว พวกเขาก็จะเน้นหนักไปทางด้านการเนรมิตเรื่องเงินๆทองๆซะมากกว่า ซึ่งส่วนใหญ่แล้วก็จะมีเพียงสิ่งเดียวเท่านั้นที่ถูกเนรมิตออกมาให้เห็นได้จริงๆ และนั่นก็คือยอดขายจากการจำหน่ายหนังสือนั่นเอง

มันมีอยู่หลายแง่มุม ทีไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นตัวหนังสือได้ เพราะมันมีความแตกต่างทางภาษาอยู่มากมาย และต่อให้พวกคุณเปิดใจแล้วก็ตาม แต่พวกคุณก็จะต้องมีสนามพลังออร่าที่สมดุลและเหมาะสมด้วย เพื่อที่จะให้มันมีคุณลักษณะของความเป็นคริสตัลไลน์ กระบวนการสร้างสรรค์จึงจะเกิดขึ้นได้

ซึ่งองค์ประกอบสำคัญๆ ด้านวิวัฒนาการที่จะทำให้สามารถเข้าถึงกฎแห่งการสร้างสรรค์ได้ ได้แก่ :

1: – สมองต้องถูกตั้งโปรแกรมให้มีการพัฒนา และให้ขยายความรู้เข้าไปสู่ ความเชื่อ มากขึ้น
2: – ปลดปล่อยตัวเองให้เป็นอิสระจากการควบคุมของอัตตา หรือความยึดมั่นถือมั่นในตัวตน ให้ไปสู่ความเป็นพระเจ้า หรือการมีสภาวะจิตใจของจิตสำนึกที่สูงส่งกว่า
3: – บำรุงรักษาสนามพลังแม่เหล็กไฟฟ้าให้สมดุลอยู่เสมอ
4: – กระตุ้นคุณลักษณะของความเป็นคริสตัลไลน์ในระบบกายแห่งแสงสว่าง หรือ Mer-Ka-Na ของต่อมพิทูอิทารี ต่อมไพนีล และต่อมไธมัส ให้ทำงานขึ้นมา
5: – รักษาความสมดุล & ความกระจ่างใสของจิตใจเอาไว้อยู่เสมอ

มันเป็นเรื่องที่สำคัญมาก ที่พวกคุณจะต้องเข้าใจว่า สมองในมิติที่ 3 นี้ของพวกคุณซึ่งก็คือด้านที่เป็นอัตตาตัวตน ที่รวมอยู่ในร่างกายแบบ 3 มิตินี้ของพวกคุณนี้ ได้ถูกตั้งโปรแกรมมา ‘เพื่อการอยู่รอด’

และรหัสแห่งการเอาตัวรอด ก็เป็นรหัสโปรแกรมขึ้นมาตั้งแต่เริ่มแรก เพื่อที่จะนำไปสู่สัญญาณเตือนภัยต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับข้อควรระวังทั้งหลาย ที่มักจะปรากฎออกมาในรูปแบบของความกลัวและความลังเลสงสัยที่สมองส่วนหน้า ซึ่งเป็นด้านของอัตตาตัวตน ที่ได้ถูกออกแบบมาเพื่อควบคุมจิตสำนึกแบบ 3 มิติของพวกคุณให้สามารถเลื่อนไหลไปตามกระแสแห่งกาลเวลาแบบที่เป็นเส้นตรงนี้ได้ เพื่อที่จะทำให้พวกคุณอยู่รอดได้ ในระนาบแห่งกายภาพนี้

ฉนั้น….ความท้าทาย ในเรื่องนี้ ก็คือ การก้าวข้ามขอบเขตของจิตสำนึกในมิติที่ 3 นี้ไปให้ได้ ซึ่งพวกคุณจะต้องก้าวข้ามจิตสำนึกแห่งอัตตาตัวตนนี้ไปให้ได้ แล้วเลื่อนขึ้นไปสู่จิตวิญญาณอันศักดิ์สิทธิ์/จิตแห่งพระเจ้าที่อยู่ภายใน “ศูนย์รวมอำนาจแห่งจิตวิญญาณ” (Seat of the Soul) ซึ่งเป็นประตูทางเข้าไปสู่จิตวิญญาณอันศักดิ์สิทธิ์/จิตแห่งพระเจ้า

สมอง นั้นอยู่ในมิติที่ 3 …ส่วน จิต เป็นสิ่งที่อยู่ในมิติที่สูงกว่า และภายใน จิต ที่สูงกว่านี้ก็คือ ความศักดิ์สิทธิ์ของพวกคุณเอง สมองจะมีการปฏิบัติการในแบบ 3 มิติ ซึ่งถ้าจะพูดให้ถูกละก็ การโปรแกรมแบบ 3 มิติ อิทธิพลของมันจะอยู่ในสนามแห่งความเป็นทวิภาวะนี้อยู่มาก มันจะมีการปฏิบัติการ ที่อยู่ในกรอบแนวคิดที่มีข้อจำกัดมากกว่า จิต ดังนั้น…การที่จะขยายเข้าไปสู่ จิต ให้ได้นั้น… พวกคุณจะต้องมุ่งมั่นในการปฏิบัติด้วยการออกมาจากกรอบที่จำกัดนั้น เพื่อที่จะได้ใช้พลังความสามารถในการสร้างสรรค์ที่แท้จริงของพวกคุณเองได้

>> ความสำคัญของคำอธิบายที่ชัดเจนเป็นสิ่งสำคัญในการสร้างสรรค์ มนุษย์โลกอย่างพวกคุณมักจะเริ่มต้นตั้งความปรารถนาของตัวเองไปที่ไม่สมบูรณ์แบบ ด้วยการตั้งขึ้นมาแบบลอยๆว่า “สักวัน ฉันจะ.????. ” ซึ่งนั่น ก็เหมือนกับการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่ไม่สมบูรณ์แบบขึ้นมาซักโปรแกรมหนึ่งยังไงยังั้น…. แล้วมันไม่เห็นต้องประหลาดใจใช่ไหม…. ที่มันจะไม่เกิดอะไรขึ้นเลย?

=:= สักวันหนึ่งฉันจะเดินทาง
=:= สักวันหนึ่งฉันจะร่ำรวย
=:= สักวันหนึ่งฉันจะทำความฝันของฉันให้เป็นจริง…
ซึ่งสิ่งเหล่านี้ ล้วนแล้วแต่กลายเป็นเพียงแค่ “อาจจะ” เฉยๆเท่านั้น ซึ่งเหมือนว่า สิ่งเหล่านั้นมันอยู่ที่ไหนสักแห่งหนึ่งที่มันอยู่แสนไกลดังนั้น สิ่งที่พวกคุณเพียรพยายามที่จะสร้างสรรค์ขึ้นมาทั้งหลาย จึงยังอยู่ในที่ๆแสนไกลตามไปด้วยเสมอ เพราะคำว่า “สักวันหนึ่ง” ที่พวกคุณตั้งโปรแกรมเอาไว้นั้น… พวกคุณไม่ได้วางมันไว้ที่ ปัจจุบันขณะ

มันก็ถูกต้องที่ว่า ความฝัน คือ ส่วนแรก แต่มันต้องชัดเจนรัดกุมและตามมาด้วยการกระทำทั้งหลายที่ชัดเจนอีกด้วย

สมองของพวกคุณมีสองซีก ซีกหนึ่งเกี่ยวโยงกับสติปัญญา อีกซีกหนึ่งเกี่ยวข้องกับความรู้สึก สมองทำงานได้โดยอาศัยการกระตุ้น และการเร้าด้านชีวเคมีทั้งหลาย การโปรแกรมความคิดอย่างเข้มข้น & ชัดเจน คือส่วนที่สำคัญที่สุดในอันที่จะทำให้มันกลายเป็น ความเชื่อ ได้

พวกคุณเห็นไหมว่า สมองของพวกคุณคือคอมพิวเตอร์ที่มีชีวิตแบบ 3 มิติเครื่องหนึ่ง มันจะทำงานจากคำสั่งที่ถูกระบุอย่างชัดเจนเท่านั้น มันจะไม่ทำงานกับคำสั่งว่า ‘น่าจะ’ หรือ ‘ได้ไหม ?‘

ยกตัวอย่างเช่น ถ้ามีผู้หนึ่งผู้ใดถูกทำให้อยู่ในสภาวะของการถูกสะกดจิตลึกๆ และถูกถามว่า ….”จิตของฉันสามารถรักษาโรคในร่างกายนี้ได้ไหม ?” … คำตอบก็อาจจะเป็นว่า “ได้สิ” แต่ว่านี่ก็เป็นคำตอบในเชิงที่ประจักษ์ชัด ต่อคำถามที่ว่า ‘จิตจะสามารถรักษาร่างกายเนื้อได้หรือไม่ ‘ เท่านั้น มันจึงยังไม่ใช่เป็นการเข้าไปสู่การรักษาเยียวยาอยู่ดี

>> ทุกๆความรู้สึกนึกคิดจะผลิตเอนไซม์ชีวเคมีออกมา ซึ่งเอนไซม์นั้นๆจะทำงานทั้งในระดับกายภาพและไม่ใช่กายภาพ ที่มีความสอดคล้องกับสิ่งที่ได้โปรแกรมเอาไว้ ซึ่งเป็น หนึ่งในข้อยกเว้นของแนวคิดที่ว่า ‘ร้องขอและจะได้รับ’ นั่นก็คือ หากการร้องขอนั้น ไม่ได้ถูกสื่อสารออกมาจากภายในและไม่สอดคล้องกับจิตใจอันสูงส่งกว่าแล้วละก็ มันอาจจะได้ผลเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

ฉนั้น มนุษย์คนใดที่อยู่บนหนทางนี้ และมีภาวะจิตที่สูงมากระดับหนึ่งแล้ว อาจสามารถละความอยากขั้นหยาบๆและรุนแรงซึ่งเป็นอุปสรรคในการกีดขวางการพัฒนาการของพวกเขาได้เป็นอย่างดี และบรรดาผู้ที่มีสภาวะแห่งความดีงามไม่ว่าจะอยู่ในระดับหนึ่งระดับใดก็ตาม พวกเขาจึงมีการกลั่นกรองเป็นธรรมชาติอยู่แล้ว เพื่อทำให้ทุกเป้าหมายของพวกเขานั้น มีความคุ้มค่า เพราะ เป้าหมายแห่งคุณธรรมอันสูงสุดของพวกเขา..
:- เพื่อมาเรียนรู้ความลี้ลับของชีวิต และ
:- เพื่อเพิ่มพูนสติปัญญา และ
:- เพื่อเป็นผู้ตื่นรู้แต่การที่จะบรรลุเป้าหมายเหล่านี้ได้นั้น..พวกคุณจะต้องยอมรับเอาความกดดันและความเครียดบางอย่างที่จำเป็นต้องใช้ความพยายามอย่างมากไปด้วย ซึ่งมันจำเป็นต้องอาศัยการฝึกฝนและปฏิบัติและต้องมีความตั้งใจจริงด้วย

หากพวกคุณเกียจคร้าน พวกคุณก็จะไม่สามารถบรรลุเป้าหมายได้ พวกคุณจะต้องยอมรับเอาภารกิจอันหนักหน่วงนั้น มันถึงจะสำเร็จลุล่วงไปได้

ดังนั้น.. การพยายามที่จะสร้างชีวิตโดยปราศจากปัญหาอุปสรรคใดๆนั้น จึงเป็นการขัดแย้งกับวัตถุประสงค์แห่งการเรียนรู้ของชีวิตอย่างสิ้นเชิง เพราะเป้าหมายทั้งหลาย ย่อมมีความท้าทายอยู่ด้วยเสมอ …เพราะฉะนั้นแล้ว… ท่านคุรุทั้งหลาย จงอย่าไปวางแผนชีวิตไว้ว่าจะต้องปราศจากปัญหาอุปสรรคใดๆเลย

>> จิตคือผู้สร้าง และพลังแห่งเจตนาที่มุ่งมั่นจดจ่อ เป็นแรงกระตุ้นให้เกิดการทำงานขึ้น ยิ่งพวกคุณมีความรับผิดชอบอย่างเหมาะสมมากพอเท่าไหร่ ความถี่ของพวกคุณก็จะยิ่งเพิ่มสูงขึ้นเท่านั้นด้วย การเรียนรู้ที่จะตั้งโปรแกรมให้กับสมองเป็นสิ่งที่มีความสำคัญอย่างยิ่ง สมองคือคอมพิวเตอร์ชีวภาพ ที่มีฟิลเตอร์แบบ 3 มิติ และมีโปรแกรมต่างๆแบบ 3 มิติ ติดตัวมาตั้งแต่เกิด และการตั้งโปรแกรมสมองของพวกคุณ ก็จะมาจากสิ่งที่พวกเราจะเรียกว่า “การปลูกฝังเชิงสังคม-วัฒนธรรม” (socio-cultural indoctrinations) แต่หากพวกคุณไปเกิดในวิหารของทิเบต (Tibetan Monastery) ก็จะได้รับการยกเว้น

การตั้งโปรแกรมโดยสังคมส่วนใหญ่ จะสั่งสอนให้พวกคุณยอมรับมุมมองอันคับแคบมากๆเกี่ยวกับความเป็นมนุษย์ และศักยภาพของมนุษย์ พวกคุณได้ถูกสอนให้เชื่อแต่เพียงในสิ่งที่พวกคุณสามารถสัมผัสได้ด้วยอายตนะทั้ง 5 ซึ่งได้แก่ การเห็น การได้ยิน การลิ้มรส การได้กลิ่น และการสัมผัสเท่านั้น

ที่รักทั้งหลาย จงรู้ไว้ว่า โลกแห่งวัตถุธาตุทางกายภาพ ที่พวกคุณมองเห็นอยู่รอบๆตัวพวกคุณนี้คือมายาการ ที่พวกคุณแปลความหมายและฉายภาพของมันออกมาจากความรู้สึกของพวกคุณเองทั้งสิ้น

มันถูกรับรู้ด้วยตา แล้วถูกส่งผ่านจักษุประสาทไปยังสมอง แล้วสิ่งที่ได้รับรู้มา ก็จะไปกระตุ้นเซลล์ประสาททั้งหลายที่อยู่ในสมองจากนั้นก็จะมีการตอบสนองอย่างใดอย่างหนึ่งเกิดขึ้น ผ่านทางปฏิกิริยาชีวเคมีซึ่งเป็นปฏิกิริยาที่เกี่ยวข้องกับความร้อนโดยธรรมชาติ

เพราะโดยทั่วไปแล้ว พวกคุณจะเชื่อในสิ่งที่พวกคุณมองเห็น ได้กลิ่น ได้ลิ้มรส หรือได้ยิน ดังนั้น พวกคุณจึงจะยอมรับมัน พวกคุณเชื่อว่ามันเป็นความจริงแล้วพวกคุณก็ตัดสินลงไปว่าชอบใจหรือไม่ชอบใจ จากนั้น สมอง ก็จะปลดปล่อยเซลล์ประสาททั้งหลายที่ขึ้นอยู่กับความชอบหรือไม่ชอบเหล่านั้น ให้ออกมาทำงาน

นี่เป็นวิธีการทำงานของโลกแห่งความเป็นจริงของพวกคุณและเป็นวิธีการดึงดูดของพวกคุณ โดยในเริ่มแรก พวกคุณจะถูกดึงดูดโดยคนที่มีเสน่ห์ดึงดูดใจ เช่น มีเสียงที่ไพเราะ และมีกลิ่นกายที่หอม ! พวกคุณใช้ความรู้สึกทางกายภาพของพวกคุณเป็นตัวบอกว่าใช่หรือไม่ใช่

ในทำนองเดียวกัน สมองก็จะเกิดความคิดขึ้นว่า จะยอมรับ หรือปฏิเสธสิ่งเหล่านั้นดี ก็ขึ้นอยู่กับว่าตัวแปรต่างๆได้ถูกตั้งโปรแกรมไว้อย่างไร เพราะในความเป็นจริงแล้ว สมองไม่อาจแยกแยะความแตกต่างระหว่างเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง กับเหตุการณ์ที่เป็นแค่สภาวะทางจิตใดๆได้เลย เช่น ความฝัน เป็นต้น ดังนั้น ในด้านของจิตใจที่เป็นความหลากมิติแล้ว ทั้งสองอย่างนี้ จึงไม่แตกต่างกัน

และถึงแม้สมองของมนุษย์จะมีความสามารถในการรับรู้ข้อมูลและความถี่ต่างๆจากขอบเขตที่อยู่เหนือมิติที่ 3 ขึ้นไปได้ก็ตาม แต่มนุษย์ส่วนใหญ่ ก็จะตั้งโปรแกรมให้มันปฏิเสธทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่นอกเหนือขอบเขตคลื่นความถี่ของมิติที่ 3 เพื่อให้สอดคล้องกับอายตนะรับความรู้สึกของตัวเองอยู่ดี ดังนั้น คอมพิวเตอร์สมองเครื่องนี้ จึงรับรู้ได้เฉพาะแต่สิ่งที่พวกคุณอนุญาตให้มันรับรู้ได้เท่านั้น

การตั้งโปรแกรมตามกรอบแนวคิดที่คับแคบแบบนั้น จะทำให้มีเพียงบางส่วนของสมองของพวกคุณเท่านั้น ที่จะถูกกระตุ้น นั่นก็คือ สมองซีกขวาและซีกซ้ายของสมองส่วนหน้าด้านบน (upper cerebrum) และบางส่วนของสมองส่วนหลังด้านล่าง (lower cerebellum) ซึ่งรวมกันแล้ว จะครอบคลุมกิจกรรมการทำงานเพียงแค่ 10-12 % ของสมองเท่านั้นเอง กระบวนการและกิจกรรมการทำงานของสมองส่วนหน้าทั้งสองซีก ที่จัดอยู่ในส่วนของสมองส่วนนอก (neocortex) นี้จะทำหน้าที่หลัก อยู่แต่ในขอบเขตของมิติทางกายภาพเท่านั้น

ซีรีบรัม (cerebrum) สมองส่วนหน้าหรือสมองใหญ่ แบ่งเป็น 2 ซีก โดยสมองใหญ่ซีกซ้ายจะควบคุมร่างกายซีกขวา สมองใหญ่ซีกขวาจะควบคุมร่างกายซีกซ้าย นอกจากนี้สมองส่วนเซรีบรัมยังแบ่งเป็น 5 พลู เพื่อควบคุมการทำหน้าที่เฉพาะเจาะจงในส่วนต่างๆ อันได้แก่การควบคุมเกี่ยวกับความคิด ความจำ เชาว์ปัญญา

สมองชั้นนอก (The Neocortex) สมองส่วนที่ 3 และเป็นระดับความคิดซับซ้อนสูงสุด นั่นคือ สมองชั้นนอก (neocortex) เป็นสมองระดับสูงสุดในการจัดลำดับความซับซ้อนของสมอง ทำหน้าที่เกี่ยวกับคำสั่งที่สลับซับซ้อนมากขึ้น ซึ่งเกี่ยวกับการอ่าน การวางแผน การวิเคราะห์ การสังเคราะห์ และการทำการตัดสินใจ ซึ่งเป็นสมองส่วนที่ทุกคนจะต้องใช้มากที่สุด ในการศึกษาหาความรู้ และที่นี่คือคลังเก็บข้อมูลที่เราจะนำความรู้มาใช้ ในการคิดสิ่งต่างๆ

ส่วนสมองส่วนใหญ่อีก 90% ของพวกคุณ ยังไม่ได้ถูกใช้งาน ยังไม่ได้รับการกระตุ้นและได้ถูกตั้งโปรแกรมให้หยุดกิจกรรมต่างๆเอาไว้ชั่วคราว นั่นเป็นเพราะว่า ความคิดใดๆก็ตาม ที่ไม่สอดคล้องกับโปรแกรมความนึกคิดอันคับแคบทั้งหลายที่วัฒนธรรมหรือหลักศาสนาของพวกคุณได้ตั้งโปรแกรมเอาไว้ให้พวกคุณก็จะปฏิเสธพวกมันทันทีโดยอัตโนมัติ

>> หนึ่งในเหตุผลสำคัญ ที่ทำให้ “กฎแห่งการดึงดูด” (Law of Attraction) นี้ใช้ไม่ได้ผลสำหรับพวกคุณนั่นก็คือ “ความเชื่ออันจำกัด เพราะโปรแกรมความคิดที่จำกัด” นั่นเอง เพราะฉะนั้น การมีจิตใจที่คับแคบแบบนั้นจึงทำให้ความเป็นไปได้อันยิ่งใหญ่ ของอะไรก็ตามที่อยู่นอกเหนือช่วงคลื่นความถี่แคบๆ ที่สามารถรับรู้ได้ด้วยประสาทสัมผัสทั้ง 5 ของร่างกายในมิติที่ 3 นี้ของพวกคุณ ถูกปิดกั้นไปซะหมด
และเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว
:- ทำอย่างไร ? จึงจะทำให้สมองของพวกคุณขยายขอบเขตการทำงานออกไปได้ ?
:- ทำอย่างไร ? จึงจะเปิดใจของพวกคุณออกมาได้อย่างไร ? และ…
:- ทำอย่างไร ? พวกคุณจึงจะตั้งโปรแกรมคอมพิวเตอร์ของพวกคุณใหม่ได้ ?

คำตอบนั้นง่ายมาก….แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องที่หนักหนาสากรรจ์เหลือเกิน สำหรับพวกคุณหลายๆคนที่จะทำมันให้ได้ นั่นก็คือ “ ลงมือกระทำ “ โดยการตรวจสอบและเรียนรู้ และมีความตั้งใจจริงอย่างแน่วแน่ที่จะเปิดใจตัวเองออกมาให้ได้ และเมื่อได้ตั้งความปรารถนาอย่างมั่นคงที่จะขยายขอบเขตการทำงานของสมองออกไปดังที่ว่านี้ มันก็จะไปดึงดูดคลื่นความถี่ของความนึกคิดอันทรงพลังอำนาจเข้ามา และจะทำให้เกิดการขยายขอบเขตเพิ่มมากขึ้น

หลังจากนั้น ทุกๆครั้งที่พวกคุณเปิดใจรับแนวคิดใดๆ ที่อยู่นอกเหนือขอบเขตของสิ่งต่างๆที่พวกคุณได้เคยยอมรับมาก่อนแล้ว (คือ..แนวคิดใหม่หรือแนวคิดที่เข้ามาเพิ่มเติมข้อมูลที่คุณได้เคยรับมาแล้ว =ผู้แปล )….แนวคิดอันนั้น ก็จะไปกระตุ้นส่วนอื่นๆของสมองของพวกคุณให้มีการใช้งานเกิดขึ้นอย่างมีวัตถุประสงค์ทันที

ทุกๆครั้งที่พวกคุณทำเช่นนั้นแนวคิดที่เปิดกว้างอันนั้น ก็จะทำหน้าที่เป็นพาหะช่วยนำพาขอบเขตความเชื่อของพวกคุณให้ขยายกว้างออกไปอีก และจะทำให้การคิดแบบใช้เหตุใช้ผลในระดับเอกภพซึ่งสูงส่งกว่าเกิดขึ้นได้ และหากกระบวนการนั้น ถูกกระทำซ้ำๆหลายๆครั้งอย่างจริงจังและจริงใจแล้ว มันก็จะไปดึงดูดแนวคิดใหม่ๆให้เข้ามาอีก จากการเรียนรู้และจากการทำสมาธิ

ในขณะเดียวกัน วงจรนี้ก็จะไปกระตุ้นส่วนอื่นๆในสมองของพวกคุณให้ขยายตัวออกไปมากยิ่งขึ้น และจะไปตั้งโปรแกรมใหม่ๆ และการยอมรับข้อมูลใหม่ๆให้เกิดขึ้นด้วยจิตใจที่ใสสะอาดแห่ง Mer-Ka-Na

เมื่อ​​พวกคุณหมดข้อกังขา……
::- พวกคุณก็จะรู้ และ
::- พวกคุณเชื่อ …แล้ว
::- มันก็จะกลายเป็นกฎที่เป็นจริงเสมอไป …และจากความเชื่อที่เปิดกว้างจากใจของพวกคุณนี้ พวกคุณก็จะได้เริ่มก้าวสู่ขั้นตอนการสร้างสรรค์ชะตาชีวิตของพวกคุณเอง
แล้วทำอย่างไร ? พวกคุณจึงจะสามารถขยายขอบเขตการทำงานของสมองของพวกคุณ และเปิดประตูสู่จิตอันศักดิ์สิทธิ์/จิตแห่งพระเจ้าได้ล่ะ ?มันไม่ใช่เรื่องที่จะเกิดขึ้นได้ด้วยการปิ๊งแว๊บขึ้นมาเองแบบปุบปับหรอกนะ และมันก็ไม่ใช่สิ่งที่จะเกิดขึ้นได้เพราะเพียงแค่ได้เจิมหน้าผากด้วย เพราะหนทางอันศักดิ์สิทธิ์ที่จะสามารถทอดไปยังสิ่งที่พวกคุณอาจเรียกกันว่า “การรู้แจ้ง” (Enlightenment) นั้น มันจะต้องอาศัยขั้นตอนแห่งความตั้งใจอยู่หลายขั้นตอนด้วยกัน

ซึ่งก็มีนักอภิปรัชญาหลายคน ที่ต้องการเปิดหนังสือแห่งความรู้ขึ้นมาและต้องการที่จะกระโดดข้ามไปทีเดียวไปยังบทสุดท้ายเลย ซึ่งการกระทำเช่นนั้น มันไม่ถูกต้อง จึงใช้ไม่ได้ผล เพราะที่ถูกต้อง คือ ต้องเริ่มต้นด้วยการสำรวจดูตัวเองซะก่อน แล้วค่อยๆตรวจสอบอย่างระมัดระวังว่า สิ่งไหนได้ผล สิ่งไหนไม่ได้ผลสำหรับตัวคุณเอง

ด้วยวิธีการนี้ เท่ากับพวกคุณได้ยินยอมให้แนวความคิดที่สดใหม่ได้ขยายกว้างมากขึ้น และปล่อยให้จิตอันศักดิ์สิทธิ์ซึ่งเป็นคลื่นความนึกคิดที่มีความถี่สูงกว่า สามารถผ่านเข้ามาในสมองได้ ….จากนั้นพวกคุณก็จัดการพินิจพิเคราะห์มัน ด้วยการเผชิญหน้ากับแนวความคิดใหม่ๆโดยการยอมรับมันไว้ และปล่อยให้มันได้แสดงออกมา แล้วค่อยๆพัฒนาและขับเคลื่อนมันไปด้วยอารมณ์ที่สุขุมคัมภีรภาพ ซึ่งจะทำให้ข้อมูลใหม่ๆเหล่านั้น กลายไปเป็นความรู้และภูมิปัญญาต่อไป

>> ปัญหาของผู้คนส่วนใหญ่ ที่ทำให้ไม่สามารถเปลี่ยนแปลง ความเชื่อ ของพวกเขาได้ ก็คือ …
การไปยอมรับ กับการตั้งโปรแกรมแบบ 3 มิติ ของสมองอย่างมืดบอด ดังนั้น แม้ว่าพวกคุณจะสามารถคิดบวกได้ หรือคิดถึงการเปลี่ยนแปลงไปในทิศทางบวกได้ แต่หากในจิตใจลึกๆของพวกคุณยังมีความลังเลอยู่ ว่ามันจะเกิดขึ้นได้จริงหรือ แล้วมันก็จะไม่เกิดขึ้นความลังเลสงสัย เป็นอุปสรรคอย่างหนึ่ง ที่ขวางกั้นการเนรมิตความปรารถนาของพวกคุณให้กลายเป็นจริง เพราะหากพวกคุณลังเล พวกคุณก็จะไม่เชื่อ ความลังเลสงสัยที่อยู่ในสมอง จะทำให้เกิดปฏิกิริยาชีวเคมีอย่างหนึ่งขึ้น มันจะไปกระตุ้นสารตัวนำเซลล์ประสาทในสมองตัวหนึ่ง ที่ไหลจากต่อมพิทูอิตารี ไปยังต่อมไพนีล และจะไปบล็อคทางออกเอาไว้ไม่ให้เปิดออกได้

และที่ ความลังเลสงสัย มันเกิดขึ้นมาได้ ก็เพราะพวกคุณไม่เชื่อนั่นเอง ก็อย่างที่พวกเราได้เคยกล่าวเอาไว้แล้วว่า การตั้งโปรแกรมด้านการเอาตัวรอดของสมองแห่งอัตตาตัวตนนั้น ได้ใช้ ความกลัว ในระบบทวิภาวะเป็นระบบเตือนภัย ซึ่ง คุณสมบัติในความเป็นทวิภาวะอันนั้น มันเหมือนเป็นดาบสองคมเพราะว่า ความกลัว นั้น นอกจากจะทำหน้าที่ในบริบทนั้นแล้ว มันยังสามารถนำไปสู่อารมณ์ด้านลบต่างๆได้มากมายอีกด้วย เช่น ความหดหู่ ,ความสงสัย, ความเกลียดชัง, ความอิจฉาริษยา และการดูถูกตนเอง เป็นต้น

ซึ่งอาการต่าง ๆ เหล่านี้ ล้วนมีรากเหง้ามาจากคุณสมบัติด้านลบของ ความกลัว ทั้งสิ้น และ ความกลัว นี้เอง ที่จะไปสร้างกระแสไฟฟ้าสถิตย์ให้เกิดขึ้นในสนามพลังออร่าและจะนำไปสู่การรั่วไหลของสนามพลังออร่าต่อไป อย่างที่ได้มีการสอนเอาไว้แล้วใน Metatronic Keys ว่า ออร่าของมนุษย์จะต้องสมบูรณ์ครบถ้วนเพื่อที่จะขยายไปสู่ Mer-Ka-Na ให้ได้ เพราะสนามพลังงานที่มีรอยแยก หรือแตกร้าวจะไม่สามารถปฏิบัติการได้อย่างเหมาะสมในกฎแห่งการสร้างสรรค์แม้แต่น้อย

>> กระแสความคิด และ จินตภาพทั้งหลายอันเกิดจาก ความเชื่อ (the belief thought-images) ที่อยู่รอบๆตัวพวกคุณนั้น มันคือ สิ่งที่ถูกพวกคุณร่วมกันสร้างขึ้นมาในสนามพลังงานมวลรวมของมนุษยชาติทั้งหมด โดยมีความเห็นพ้องต้องกันในระดับมหัพภาค พวกมันถูกฉายออกมาอย่างเป็นเอกเทศน์ ซึ่งจะขึ้นอยู่กับระดับค่าของแสงสว่างของพวกคุณเอง แล้วพวกมันก็จะเนรมิตเข้าไปสู่โลกแห่งความเป็นจริงทางกายภาพของพวกคุณ

เรื่องนี้มันเกี่ยวข้องกับกระบวนการทางกายภาพกระบวนการหนึ่งอยู่ นั่นก็คือเมื่อคลื่นความถี่ของกระแสความคิดทั้งหลาย ถูกรับเข้ามาในรูปแบบของรหัสดิจิตอลแล้ว สารชีวเคมีภายในสมองก็จะถูกขับเคลื่อนในทันที ตัวเร่งปฏิกิริยาทางจิตทั้งหลาย ถูกเชื่อมต่ออยู่กับต่อมไพเนียล ซึ่งต่อมไพเนียลจะได้รับพวกมันเข้ามา ในลักษณะของ “ แสงสว่างที่เข้ารหัสจีโอเอาไว้ ” โดยผ่านทางกระบวนการถ่ายทอด (geo-coded light transmissions)

ฉนั้น…ทุกๆจินตภาพ และทุกกระแสความคิด จะถูกแปลความหมายและถูกคัดสรรตามคุณลักษณะเฉพาะตัวในด้านพลังงานของพวกมัน ซึ่งหลังจากที่ต่อมไพเนียลรับพวกมันเข้ามาแล้ว พวกมันก็จะต้องถูกกรองผ่านตัวแปรแห่งความเชื่อที่ถูกติดตั้งโปรแกรมเอาไว้ แล้วสมองของพวกคุณก็จะเป็นผู้คัดกรองและกำหนด ว่าสิ่งไหนจริงหรือไม่จริง สิ่งไหนเชื่อได้ หรือเชื่อไม่ได้ ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับระดับปริมาณของแสงสว่าง ที่ถูกตั้งโปรแกรมเอาไว้ในสมองของพวกคุณ

จากนั้นผลิตภัณฑ์ที่เป็นสารชีวเคมีทั้งหลาย ก็จะถูกผลิตขึ้นมาโดยใช้ส่วนผสมแห่งการยอมรับ หรือส่วนผสมแห่งการปฏิเสธดังกล่าวเหล่านั้น แล้วสารชีวเคมีเหล่านี้ ก็จะทำหน้าที่ไปเปิด หรือ ปิด ประตูทางเข้าไปสู่จิตใจที่สูงส่งกว่าต่อไป

สารชีวเคมีเหล่านี้ จะถูกส่งไปในรูปของเซลล์ประสาทที่ถูกเข้ารหัสไว้แล้ว และนี่คือกลไกการขนส่ง “พลังงานแห่งกระแสความคิด” ซึ่งบรรจุไปด้วยข้อมูลที่จำเป็นทั้งหมด ที่ถูกจัดไว้อย่างเป็นระบบ
เพื่อใช้ในการแปลความหมาย ว่ากระแสความคิดหรือจินตภาพนั้นๆจะถูกเปลี่ยนให้กลายมาเป็นความจริงทางกายภาพหรือไม่ ? และกระแสความคิดใดที่สอดคล้องต้องกันกับความเชื่อ มันก็จะเคลื่อนผ่านเข้าไปผลิตจินตภาพขึ้นมาใหม่อีกครั้งภายในสมองของพวกคุณ และภายในทุกๆเส้นใยประสาททั่วทั้งร่างกายเนื้อของพวกคุณด้วยซึ่งสิ่งนี้ก็จะกลายไปเป็นตัวจุดประกายเบื้องต้น สำหรับการสร้างโลกแห่งความเป็นจริงใบใหม่ขึ้นมา ต่อมไพเนียลจะรับสัญญาณเป็นคลื่นความถี่แห่งแสงสว่าง ซึ่งทุกๆกระแสความคิด และทุกๆจินตภาพก็จะมีคลื่นความถี่แห่งแสงสว่างที่ถูกเข้ารหัสเอาไว้เฉพาะตัว ที่ขึ้นอยู่กับรูปแบบคลื่นความสั่นสะเทือนของมันเองอยู่แล้ว……..ส่วนขั้นตอนถัดไป ก็คือ“ การตั้งเจตนาด้วยจิตใจที่ใสสะอาด” พลังของความตั้งใจจะถูกขับเคลื่อนและเร่งให้เร็วขึ้นโดยอารมณ์และความรู้สึก และเมื่อขั้นตอนนี้ได้เสร็จสิ้นลง ร่างกายเนื้อก็จะปลดปล่อย “วัตถุประสงค์อันนั้น” ซึ่งจะอยู่ในรูปแบบของรหัสดิจิตอลไปให้กับกายละเอียด ซึ่งกายละเอียดที่ว่านี้ก็คือ สนามพลังออร่าที่สมบูรณ์ซึ่งอยู่ในลักษณะ “กึ่งของแข็ง” และอัดแน่นไปด้วยรหัสแห่งแสงสว่างและถูกฉายออกมา และถูกเร่งให้เร็วขึ้นจากระบบจักระ ออร่านั้นจะต้องสมบูรณ์ไม่เสียหายและจะต้องเป็นวงจร 13-20-33 ที่เหมาะสมและเข้าถึงได้แล้วด้วยเท่านั้นจากนั้นมันก็จะผ่าน Mer-Ki-Va ไปยัง Mer-Ka-Va และไปสู่สนามพลังงาน Mer-Ka-Na ต่อไป
และทุกๆอย่างจะถูกขับเคลื่อนไปด้วยเจตนาที่มีความชัดเจนและความเข้มข้น จากสิ่งที่พวกคุณได้ถ่ายทอดลงไปในเบื้องหลังความนึกคิดของความปรารถนา หรือ เป้าหมาย ซึ่งเป็นตัวกำหนดในสิ่งที่ต้องการเนรมิตออกมา

เมื่อพวกคุณได้เรียนรู้กลไกต่างๆของการสร้างอย่างมีสติสัมปชัญญะแล้ว พวกคุณก็จำเป็นจะต้องใช้เครื่องจักรกลแห่ง “ความปรารถนา “ อันนี้ร่วมกับการใช้การ “ จินตนาการถึงภาพ ” และใช้ “อารมณ์” เพื่อทำให้กระบวนการเนรมิตออกมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงทางกายภาพนี้ สำเร็จเสร็จสิ้นลงได้

>> ต่อมไพเนียล มีรูปทรงคล้ายๆผลของต้นโอ๊ค และมีลายนูนๆตะปุ่มตะป่ำเหมือนลูกสน (เป็นรูปกรวย) ซึ่งเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีมาหลายยุคหลายสมัยแล้ว ว่ามันคือตัวกลางที่เชื่อมต่อระหว่างมิติที่สูงกว่ากับมิติทางกายภาพ จึงอาจกล่าวได้ว่า มันคือประตูเชื่อมต่อระหว่างความมีอัตตาตัวตน หรือสมอง กับจิตอันศักดิ์สิทธิ์/จิตแห่งพระเจ้า

ซึ่งมันถูกนักอภิปรัชญาหลายๆคน เช่น Descartes และ Edgar Cayce ตั้งชื่อให้ว่าเป็น “ศูนย์รวมอำนาจแห่งจิตวิญญาณ” (Seat of the Soul) ซึ่งภาพของต่อมไพเนียลนี้ ได้ปรากฎอยู่ในอักขรภาพ เฮียโรกลิฟฟิก ของอียิปต์ และของอาณาจักรบาบิโลเนียโบราณหลายต่อหลายภาพ ซึ่งมันได้ถูกวางไว้บนยอดของไม้คฑาแห่งความรู้ของเทพโอซิริส (Osiris) ทั้งที่จริงๆแล้ว ไม้คฑาแห่งเทพโอซิริส มีงูเห่าสองตัวพันกันเป็นเกลียวอยู่ด้วย และหัวงูทั้งสองก็ชูอยู่คู่กันที่บนยอดของคฑาที่มี “ลูกสน” ซึ่งหมายถึงต่อมไพเนียล อยู่นั่นเอง

งู หมายถึง พลังกุณฑาลิณี ที่จะพุ่งขึ้นด้านบน ไปสู่ต่อมไพเนียล บนเศียรของรูปปั้นพระพุทธรูป & พระศิวะของพวกคุณ ก็มีลายเกลียวเกศาที่รูปร่างคล้ายๆต่อมไพเนียลนี้ด้วย และแม้แต่ที่ส่วนบนของธง Vatican ก็มีภาพสัญลักษณ์ของต่อมไพเนียล ที่เป็นรูปลูกสนนี้ด้วย ซึ่งนั่นย่อมแสดงว่า ความสำคัญของมัน ได้ถูกยอมรับและเป็นที่รู้จักกันมานานแล้ว และพวกเราอยากจะบอกพวกคุณว่า ในกระบวนการเลื่อนระดับขึ้นนี้ ต่อมไพเนียลแห่งยุคพลังงานคริสตัลไลน์นี้ กำลังถูกเพิ่มพลังอำนาจให้มากยิ่งขึ้นอีก

::+ ต่อมไพเนียล คือตัวกลางที่ทำหน้าที่เปลี่ยน “การรับรู้” ให้กลายไปเป็นสิ่งที่ถูกเนรมิตออกมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงทางกายภาพ ::+ ต่อมไพเนียล จะทำงานร่วมกับต่อมพิทูอิทารี เพื่อเป็นสะพาน หรือเป็นประตูเชื่อมต่อระหว่างโลกกายภาพและโลกที่ไม่ใช่ทางกายภาพ หรือระหว่างสมองและจิตใจ ความรู้ใดๆก็ตามที่พวกคุณยอมเชื่อ จะกลายไปเป็นโลกแห่งความเป็นจริงได้ ก็ต่อเมื่อต่อมไพเนียลเปิดประตูให้มันเข้าไปสู่จิตอันศักดิ์สิทธิ์ก่อนเท่านั้น

::+ ต่อมไพเนียลจะแปลสัญญาณคลื่นความถี่ของ กระแสความคิด ให้ไปเป็นกระแสไฟฟ้าชีวเคมีของคลื่นความร้อนชนิดหนึ่ง แล้วส่งไปทั่วทั้งร่างกายของพวกคุณ จากการเปิดมันออกไปสู่จิตใจ แล้วสมองของพวกคุณก็จะแปลง กระแสความคิด ทั้งหลาย ที่พวกคุณสร้างขึ้นมาให้ไปเป็นสารชีวเคมีนับพันๆชนิดในทุกๆวินาที แต่ก็ไม่ใช่ว่าทุกๆกระแสความคิด ที่อยู่ในสมองแบบพื้นๆนี้จะสามารถเข้าไปถึงจิตใจที่สูงส่งกว่าได้เสมอไปหรอกนะ แต่ก็อย่างที่พวกเราได้บอกไปแล้วว่า ระบบของต่อมไร้ท่อของพวกคุณกำลังถูกกระตุ้นให้เข้าไปสู่พลังงานคริสตัลไลน์แห่งกระบวนการเลื่อนระดับขึ้นอยู่

::+ ต่อมไพเนียล, ต่อมพิทูอิทารี และต่อมไฮโปธาลามัส มีหน้าที่พิเศษเฉพาะเหมือนเป็นแท่งคริสตัลสำหรับการรับและถ่ายทอดสัญญาณแล้วเชื่อมต่อไปยังสนามพลังงาน Mer-Ka-Na ทั้งในส่วนของสสารและปฏิสสาร ทั้งในมิติทางกายภาพและมิติที่ไม่ใช่กายภาพภาย ด้วยวงจรที่สอดคล้องกลมกลืมของการเชื่อมต่ออันศักดิ์สิทธิ์ (Harmonic Cycle of Divine interface) ฉนั้น….มันจึงเป็นการดีที่จะเรียนรู้วิธีการกระตุ้นกระบวนการนี้ในฐานะที่มันเป็นภูมิปัญญาส่วนที่สลับซับซ้อนของสภาวะ Mer-Ka-Na

>> ภูมิปัญญาศักดิ์สิทธิ์มาจากจิตอันศักดิ์สิทธิ์ และเมื่อพวกคุณยอมให้จิตใจสามารถอยู่เหนืออัตตาตัวตนได้แล้ว พวกคุณจะบรรลุถึงซึ่งภูมิปัญญาแห่งการสร้างสรรค์แบบพระเจ้า ภูมิปัญญานี้เป็นความรู้ที่บริสุทธิ์ ที่จะทำให้พวกคุณเข้าถึงซึ่ง กฎแห่งการสร้างสรรค์ ได้ เมื่อพวกคุณเข้าถึงแล้ว จงรู้ถึงสิ่งที่พวกคุณต้องการจะสร้าง และลงมือกระทำเพื่อสิ่งนั้นต่อไป

ร่างกายของมนุษย์เป็นอุปกรณ์ชิ้นหนึ่ง ที่สามารถนำไปใช้เพื่อการเข้าถึงพลังงานอันศักดิ์สิทธิ์ที่มหัศจรรย์และเหนือธรรมดานี้ได้ แต่มันก็มีกฎบางข้อที่ถูกกำหนดไว้สำหรับการเข้าถึงความศักดิ์สิทธิ์นี้อยู่ นั่นก็คือ เมื่อร่างกายถูกปรับจนเหมาะสมดีแล้ว พวกคุณจึงจะได้รับภูมิปัญญานั้นได้ และเมื่อออร่าถูกรักษาให้คงความสมดุลไว้ดีแล้ว จึงจะสามารถได้มาซึ่งระบบ Mer-Ka-Na ได้ แล้วประตูไปสู่ “กฎแห่งการสร้างสรรค์” ไปสู่ “กฎแห่งความเชื่อ” และไปสู่ “กฎแห่งการดึงดูด” จึงจะเปิดออกมา ดังนั้น เพื่อที่จะให้สิ่งนั้นๆ เกิดขึ้น ระบบทั้งหมดจะต้องมีการทำงานที่เป็นไปอย่างลงตัวและสมดุล

แต่หากพวกคุณเอาแต่ใช้ร่างกายเนื้อของตัวเองเพื่อสร้างความพึงพอใจในทางกายภาพให้กับตนเองแทนที่จะใช้เพื่อเป็นเครื่องมือ สำหรับการบรรลุให้ถึงซึ่งความศักดิ์สิทธิ์แล้วละก็…พวกคุณก็จะได้เก็บเกี่ยวแต่สิ่งที่พวกคุณหว่านเอาไว้เท่านั้น (you reap what you sow)

>> พวกคุณเป็นนายผู้มีอำนาจอยู่เหนือทุกๆประสบการณ์เสมอ แม้ในยามที่พวกคุณถูกทอดทิ้งให้อยู่ในสภาวะที่ดูเหมือนสิ้นหวังอย่างสุดแสนก็ตาม แต่พวกคุณเองนั่นแหละที่เป็นผู้เขียนบทละครของประสบการณ์นั้นๆขึ้นมาเองทุกบท ทุกตอน

แต่หากว่าพวกคุณรู้จักใช้ความพยายามในการมุ่งมั่นค้นหาและใช้ภูมิปัญญาให้เกิดประโยชน์ โดยการยอมเป็นผู้รับผิดชอบแล้ว แล้วคิดใคร่ครวญถึงสถานการณ์นั้นๆของพวกคุณ และหมั่นตรวจสอบว่า “กฎ” ข้อไหนที่กำลังมีผลต่อสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นนี้อยู่ พวกคุณก็จะกลายเป็นคุรุผู้เฉลียวฉลาดที่สามารถกำหนดทิศทางให้กับพลังงานของตัวเองได้อย่างมีปัญญา และสามารถผลิตแต่กระแสความคิดที่มีคุณค่าและควรค่าแก่การทำให้กลายมาเป็นความจริง

ความคิดหนึ่งจะดึงดูดความคิดอื่นๆให้เข้ามาหา พลังบวกจะดึงดูดพลังบวกที่มากยิ่งขึ้นเข้ามา ความคิดที่ชาญฉลาดอย่างหนึ่งจะดึงดูดความคิดที่ชาญฉลาดอื่นๆเข้ามา

ในทำนองเดียวกัน…หากพวกคุณอยู่ในสภาวะสงสารตัวเองหดหู่ซึมเซา และรู้สึกดูถูกตัวเอง พวกคุณก็กำลังดึงดูดสิ่งเหล่านี้ให้เข้ามาหาตัวเองมากขึ้นๆอยู่ และนั่นแหละคือ กฎแห่งการดึงดูด ล่ะ

นั่นแหละคือมนุษย์ผู้เป็นมาสเตอร์ที่มีความตระหนักรู้ ฉนั้น พวกคุณเพียงแค่ค่อยๆพัฒนามันขึ้นโดยการค้นหา กฎแห่งการสร้างสรรค์ ที่อยู่ภายในตนเองอย่างมีสติสัมปชัญญะให้พบ ซึ่งมันก็คือการค้นพบในสิ่งที่ถูกบัญญัติเอาไว้เป็นวิทยาศาสตร์แล้วอย่างหนึ่งโดยแท้ และมันเป็นเรื่องของการนำไปใช้, นำมาการวิเคราะห์ตนเองเพื่อการทดลองให้เกิดประสบการณ์

ท่านคุรุทั้งหลาย อย่างที่บอกไปแล้วว่า พวกคุณคือจิตวิญญาณที่มีพลังอำนาจที่กำลังมีประสบการณ์อยู่ในร่างมนุษย์ จริงๆแล้วพวกคุณคือรูปธรรมชีวิตที่สวยสดงดงามอันทรงพลังอำนาจ มีความฉลาดเฉลียว และมี ความรัก หากเมื่อใดที่พวกคุณค้นพบได้แบบนั้นแล้ว พวกคุณก็จะกลายเป็นผู้จัดการความรู้สึกนึกคิดของตนเอง แล้วจากนั้น พวกคุณก็จะสามารถแก้ปัญหาของพวกคุณได้ในทุกสถานการณ์

ในสนามพลังงาน Mer-Ka-Na พวกคุณจะสามารถใช้ กฎแห่งการดึงดูด, กฎแห่งความเชื่อ และกฎแห่งการสร้าง ได้อย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุด ซึ่งกฎเหล่านี้ ก็คือศักยภาพแห่งพระเจ้าที่อยู่ภายในพวกคุณทุกๆคน และพวกมันก็คือผู้ที่จะทำให้เกิดการเปลี่ยนรูปแบบ และการปฏิรูปขึ้นได้ในสิ่งที่พวกคุณอยากจะสร้างขึ้นมา ตามความปรารถนาของพวกคุณ พวกคุณสามารถเนรมิตโลกของพวกคุณให้ได้ดั่งใจได้จริงๆ และถ้าทำเช่นนั้นแล้ว พวกคุณก็จะได้มีประสบการณ์ กับสิ่งที่เรียกว่า อาณาจักรแห่งสรวงสวรรค์

การสร้างสรรค์อย่างมีสติสัมปชัญญะคือชะตาชีวิตของพวกคุณ และพวกคุณทุกๆคน ก็สามารถที่จะทำให้ชีวิตของตัวเองมีประสบการณ์อันล้ำเลอค่าได้ตามความปรารถนาอย่างมีความรับผิดชอบของตัวเอง

ฉันคือเมตาตรอนและฉันได้มาแบ่งปันสัจจะเหล่านี้ให้กับพวกคุณ
พวกคุณคือผู้อันเป็นที่รักยิ่ง …
มันเป็นเช่นนั้น… และจะเป็นเช่นนั้นเสมอ…